CHOINKA – U Jer. 10 nie mówi o choince

      PYTANIE – Jer 10:2 Tak mówi Pan: Drogi pogańskiej nie uczcie się, a zanamion niebieskich nie bójcie się; bo się ich poganie boją.

      Jer 10:3 Ustawy zaiste tych narodów są wierutna marność; bo uciąwszy drzewo siekierą w lesie, dzieło rąk rzemieślnika,

      Jer 10:4 Srebrem i złotem ozdabia je, gwoździami i młotami utwierdza je, aby się nie ruchało.

      Jer 10:5 Stoją prosto jako palma, a nie mówią; noszone być muszą, bo chodzić nie mogą. Nie bójcie się ich; bo źle czynić nie mogą, i dobrze czynić nie mogą.

      Odpowiedź — Wiersze te jak i ich kontekst wskazują, że ten rozdział nie odnosi się do akceptowania choinki, lecz do czynienia ozdobnych drewnianych bóstw, które muszą być przenoszone z miejsca na miejsce (noszone, w. 5), ponieważ nie są w stanie poruszać się same. (Zazwyczaj nie obnosi się ozdobnej choinki). Bieg myśli zawarty w wierszach 6—16 przeciwstawia Jehowę, żywego, wielkiego, mądrego i wszechmogącego Stwórcę, jedynego prawdziwego Boga martwym, udekorowanym srebrem i złotem bóstwom, zrobionym z drewna i metalu, czczonym przez pogan. Niektórzy z Izraelitów wpadli w sidła czczenia takich bóstw. Jer. 10:1—16 jest surowym ostrzeżeniem przed bałwochwalstwem danym przez Jehowę Swemu ludowi.

         Ps. 115:1—9 i Abak. 2:19 wykazują podobne różnice pomiędzy wielkim żyjącym Jehową i nieczułymi bóstwami pogan.

         Oczywiście, jeśli ktokolwiek z ludu Bożego miałby czcić choinkę albo inny przedmiot natury lub wytworzony rękoma człowieka, czy też dzielić oddawanie czci pomiędzy Boga i choinkę, bądź jakikolwiek inny przedmiot naturalny lub wytworzony, to właśnie do niego będzie się odnosiło wiele surowych ostrzeżeń, napomnień Biblii przeciwko bałwochwalstwu. Duch zdrowego rozsądku w poświęconym ludzie Bożym (2Tym. 1:7) powstrzyma go od jakiegokolwiek bałwochwalstwa (1Jana 5:21).

TP 1982’80