BRAMA DZIEDZIŃCA – Antytypowa Brama Dziedzińca

      Pytanie – W Cieniach Przybytku na str. 15-17 brama prowadząca na dziedziniec przybytku jest w typie obrazem „jedynej drogi do Boga … przez Jezusa”, jedynej drogi, która prowadzi do „stanu usprawiedliwionej ludzkiej natury”. Czy to znaczy, że wszyscy ludzie, którzy podczas tysiącletnich rządów pośrednika będą pokutować za grzech przyjmując Jezusa za swego zbawiciela, będą obrazowo przedstawieni jako przechodzący przez bramę i wchodzący na dziedziniec?

      Odpowiedź – Nie! Musimy zawsze pamiętać, że w typie jedynie kapłani i lewici mieli przywilej wejścia na dziedziniec. Pozostała część narodu, ogół Izraela, który w typie przedstawia całą ludzkość, nie miała pozwolenia wejścia na dziedziniec. W odniesieniu do wieku Ewangelii, lewici przedstawiali próbnie usprawiedliwionych, tych którzy pokutowali za grzechy i przyjęli Jezusa za zbawiciela. Wszyscy oni byli przedstawieni w typie jako wchodzący przez bramę na dziedziniec. Tak więc, to, o czym mówią Cienie Przybytku, str. 16, 17 odnosi się prawidłowo do zastosowania na Wiek Ewangelii, lecz nie jest odpowiednie w odniesieniu do okresu przejściowego ani do epifanii czy wieku Tysiąclecia.

      W obrazie odnoszącym się do epifanii wy stępuje tylko jedna klasa, która przedstawiona jest jako ta, która przechodzi przez bramę na dziedziniec. Są to Młodociani Godni, antytypiczni lewici Gersona. Pozostała część tych, którzy poświęcają się między wiekami (Z 5761) – Poświęceni Obozownicy Epifanii – oraz ci wszyscy, którzy będą pokutować za grzechy i przyjmą Jezusa za Zbawcę oraz postępować będą gościńcem świątobliwości w okresie pośredniczących rządów Tysiąclecia nie są przedstawieni jako wchodzący przez bramę na dziedziniec. Raczej przyjęcie przez nich Jezusa i uwierzenie w Niego jako zbawiciela i króla, jest zobrazowane w Izraelitach spoglądających na białe lniane zasłony dziedzińca. Więcej szczegółów podano w Ter. Pr. ’82, str. 90.
P ‘84, 93.

TP 1986-47