ANIOŁOWIE – Gdzie przebywają źli aniołowie?

      Pytanie – Co oznacza słowo Tartarus (2 Piotra 2:4)?

      Odpowiedź – Rzeczownik tartarus lub tartaros był używany w mitologii greckiej jako nazwa ciemnej otchłani lub więzienia, w którym złe duchy były więzione i karane. I kiedy kościół katolicki, podczas Ciemnych Wieków, przejął pogańskie doktryny dotyczące przytomności umarłych i wiecznych mąk dla niegodziwych, wyolbrzymił tę pogańską myśl o tartarus.

      W Piśmie Świętym nie znajdziemy formy rzeczownikowej, tartarus, natomiast forma czasownikowa, tartaroo, mająca to samo pochodzenie, występuje jeden raz, w 2 Piotra 2:4. Ten jeden czasownik, tartaroo, jest przez tłumaczy King James Version [Wersji Króla Jakuba] oddany pięcioma słowami – „cast them down to heli” – czasownikiem, zaimkiem osobowym, przysłówkiem, przyimkiem i rzeczownikiem [w Biblii Gdańskiej czterema słowami – „strąciwszy ich do piekła” – przyp. tłum.]. Ten fakt słusznie wzbudza podejrzenie, że nastąpiło pewne zniekształcenie przy tłumaczeniu czasownika tartaroo. Jeżeli zachowamy w pamięci podstawowe znaczenie tartarus podane powyżej – więzienie – i utworzymy od niego czasownik, to otrzymamy prawdziwe znaczenie czasownika tartaroo – uwięzić.

      Dlatego Apostoł Piotr czasownikiem tartaroo mówi nam, że Bóg uwięził aniołów, którzy zgrzeszyli (1Moj. 6:2-4; 1Piotra 3:19,20); i dodaje, że zostali oddani „łańcuchom ciemności, aby byli zachowani na sąd”; i ponieważ Apostoł Juda (6,7) mówi nam, że takie uwięzienie trwa aż do dnia sądu wielkiego dnia (w który już weszliśmy), i ponieważ ci upadli aniołowie jako władza na powietrzu (Efez. 2:2; 6:12) są aktywni pomiędzy ludźmi, wywierając na nich silny wpływ, ukazując się w seansach i podczas innych praktyk okultystycznych, wnioskujemy, że ziemska atmosfera jest ich więzieniem (Mat. 8:28-32; 12:22-28).

Sz.B 2005-79